Leo n’nakujulisha, wadaku ni wengi sana,
Udaku mwingi kupasha, wale aibu hawana,
Sikubali kukutisha, lakini nasema tena,
Acha wadaku wanene, usiku watakoroma.
Daima hawanyamazi, kuhadhiri hadharani,
Huziacha zao kazi, waueneze uneni,
Kweli afadhali jizi, kuliko hao waneni,
Acha wadaku wanene, usiku watakoroma.
Wakiona yangu mema, kila mtu kumwambia,
Hili langu si lawama, hofu ndiyo nakisia,
Nasimama leo wima, hili kuwasimulia,
Acha wadaku wanene, usiku watakoroma.
Kwakwakwa ‘tafika mwisho, kwekwekwe ni za ujinga,
Hao wasikupe tisho, kiwaona wakitanga,
Siku itafika mwisho, ikiwa nyeusi anga,
Acha wadaku wanene, usiku watakoroma.
Uchi leo wakuone, wote kesho watajua,
Wenyewe waambiane, vazi hawatanunua,
Kijiji kote wanene, sifa zako kuumbua,
Acha wadaku wanene, usiku watakoroma.
© Kimani wa Mbogo (01/01/2010)
Shairi hili linazungumzia madhara ya udaku na namna udaku unavyoweza kumharibia mtu heshima yake na maisha yake. Mshairi anasisitiza kuwa ni vyema kuacha wadaku wanene ili kuepusha madhara ya udaku.
Mshairi anaeleza kuwa udaku umekithiri na watu wanaojishughulisha na udaku hawajali aibu yao au madhara wanayoweza kusababisha kwa watu wengine. Anasisitiza kuwa ni vyema kuacha wadaku wanene ili kuepuka madhara wanayoweza kusababisha.
Mshairi anaeleza kuwa watu wanaojihusisha na udaku daima huongea kwa sauti kubwa hadharani na hawajali kuhusu athari zozote za maneno yao. Anasema kuwa ni bora kuwa na vidole vyako vifungwe kuliko kuhusishwa na watu wanaojishughulisha na udaku.
Mshairi anasisitiza kuwa watu hawapaswi kuogopa kusema ukweli kwamba wanakataa kujiunga na udaku na kwamba ni muda wa kuacha wadaku wanene. Anaeleza kuwa ni muhimu kuwa na ujasiri wa kusimama imara na kusema ukweli.
Ubeti wa mwisho wa shairi hili unasisitiza kuwa wale ambao wanajihusisha na udaku wataishia kuwa na aibu na wataharibiwa heshima yao. Mshairi anaeleza kuwa ni vyema kuacha wadaku wanene ili kuepuka madhara na kuheshimika kwa watu wengine.
